ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ

Πότε αρχίζουν να αναπτύσσονται τα δόντια του μωρού;

• Τα πρώτα δόντια του μωρού, τα νεογιλά, αρχίζουν να αναπτύσσονται στο πρώτο τρίμηνο της κύησης, ενώ τα μόνιμα στο δεύτερο.
• Γι’ αυτό διαταραχές στην υγεία της εγκύου μπορεί να προκαλέσουν βλάβες τόσο στα νεογιλά όσο και στα μόνιμα δόντια του μωρού.
• Μερικά φάρμακα (όπως οι τετρακυκλίνες) μπορεί να επηρεάσουν το χρώμα και τη σύσταση των δοντιών.
• Γι’ αυτό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικές με τα φάρμακα που παίρνετε και να έχετε πάντοτε τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας.

Πότε θα πρέπει να γίνει η πρώτη επίσκεψη στον Παιδοδοντίατρο;

• Οι Παιδοδοντίατροι είναι οδοντίατροι ειδικά εκπαιδευμένοι για τη σωστή, αποτελεσματική και όσο γίνεται πιο ευχάριστη για τα παιδιά αντιμετώπιση των οδοντιατρικών προβλημάτων τους. Ο Παιδοδοντίατρος είναι υπεύθυνος για την υγεία τον στόματος, όπως ο παιδίατρος είναι υπεύθυνος για τη γενική υγεία του παιδιού σας.
• Η πρώτη επίσκεψη στον Παιδοδοντίατρο θα πρέπει να γίνει πριν από τα πρώτα του γενέθλια. Σ’ αυτήν την πρώτη επίσκεψη ο Παιδοδοντίατρος θα οργανώσει και θα σας προτείνει να ακολουθήσετε ένα ολοκληρωμένο προληπτικό πρόγραμμα, θα αξιολογήσει την οδοντική ανάπτυξη του παιδιού, θα σας δώσει συμβουλές για τη διατροφή του και θα σας ενημερώσει για το πως να αποφύγετε τυχόν προβλήματα.
• Η δεύτερη επίσκεψη πρέπει να γίνει όταν το παιδί σας γίνει 2,5 – 3 ετών και έχει πλέον ολοκληρωθεί η ανατολή όλων των παιδικών δοντιών. Σκοπός της επίσκεψης είναι να ελεγχθεί αν όλα τα δόντια έχουν ανατείλει φυσιολογικά, αν υπάρχει τερηδόνα και αν τηρείται σωστά το προληπτικό πρόγραμμα. Θα γίνουν τέλος οι απαραίτητες αλλαγές στο πρόγραμμα, ώστε να προσαρμοστεί στις ανάγκες αυτής της ηλικίας.
• Η τρίτη επίσκεψη θα πρέπει να γίνει στην ηλικία των 3,5 – 4 ετών. Θα γίνει έλεγχος για να διαπιστωθεί αν όλα εξελίσσονται φυσιολογικά στην ανάπτυξη των δοντιών του παιδιού και αν υπάρχει τερηδόνα. Θα προσαρμοστεί ξανά το προληπτικό πρόγραμμα και θα γίνει η πρώτη τοπική φθορίωση στο παιδί. Μετά από αυτήν την ηλικία ο Παιδοδοντίατρος θα πρέπει πλέον να εξετάζει το παιδί κάθε 6 έως 12 μήνες, ανάλογα με τις ανάγκες του. Να παρακολουθεί την ανάπτυξη των δοντιών και την τυχόν εμφάνιση τερηδόνας, να προσαρμόζει το προληπτικό πρόγραμμα και να κάνει τις τοπικές φθοριώσεις.

Πότε αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα δόντια στο στόμα;

• Το πρώτο δόντι εμφανίζεται συνήθως ανάμεσα στον 6ο και τον 8ο μήνα. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών θα πρέπει και τα 20 παιδικά δόντια να έχουν ανατείλει. Η πρώιμη ή η καθυστερημένη ανατολή των δοντιών είναι συνήθως κληρονομική και δε σχετίζεται αναγκαστικά με κάποιο πρόβλημα. Αν το μωρό σας, όμως, δεν έχει βγάλει κανένα δόντι μέχρι το 12ο μήνα θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν Παιδοδοντίατρο.

Τι συμπτώματα παρουσιάζονται όταν εμφανίζονται τα δόντια στο στόμα του μωρού και τι μπορώ να κάνω για να το βοηθήσω;

• Τα συνήθη συμπτώματα που παρουσιάζουν τα παιδιά όταν εμφανίζονται τα πρώτα τους δόντια είναι:
  • κόκκινα και διογκωμένα ούλα,
  • μεγάλη ποσότητα σάλιου,
  • δυσφορία και γκρίνια,
  • αλλαγή στις συνήθειες διατροφής,
  • ανορεξία,
  • ανησυχία στον ύπνο.
• Γενικά, τα συμπτώματα πού σχετίζονται με την ανατολή των δοντιών είναι ήπια. Για να ανακουφίσετε το μωρό σας από τις ενοχλήσεις αυτές θα πρέπει να του καθαρίζετε το στόμα 2-3 φορές την ημέρα με μία βρεγμένη γάζα και να του δίνετε να δαγκώνει κρύα παιχνίδια πού είναι κατασκευασμένα γι’ αυτό το σκοπό. Ακόμη και ένα απλό κρύο καθαρό πανί μπορεί να το ανακουφίσει.
• Αν παρατηρήσετε πυρετό, εξανθήματα, εμετούς ή διάρροια θα πρέπει να επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας, διότι είναι πιθανό να συμβαίνει στο μωρό σας κάτι άλλο, πού δε σχετίζεται με την ανατολή των δοντιών του.

Πρέπει το παιδί να χρησιμοποιεί πιπίλα;

• Τα βρέφη έχουν έντονα ανεπτυγμένο το ένστικτο του θηλασμού, το οποίο αφενός ικανοποιεί την ανάγκη της διατροφής, αφετέρου υποκαθιστά τη σύνδεσή τους με τη μητέρα και ως εκ τούτου τους προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση. Για να ικανοποιήσει αυτήν του την ανάγκη το παιδί χρησιμοποιεί τα δάχτυλά του ή άλλα αντικείμενα. Η πιπίλα είναι ένας επιβεβλημένος αλλά και συνηθισμένος τρόπος κάλυψης της ανάγκης του θηλασμού, πού μπορεί να λειτουργήσει και προληπτικά κατά της συνήθειας θηλασμού του δακτύλου. Προσπάθεια αποφυγής της οδηγεί στο θηλασμό του δακτύλου το οποίο σαν υποκατάστατο της συνήθειας έχει σοβαρές συνέπειες στην ανάπτυξη των γνάθων.
• Η χρήση της πιπίλας είναι λοιπόν προτιμότερη από το πιπίλισμα του δακτύλου, διότι η συνήθεια αυτή σταματά ευκολότερα και δεν προκαλεί το ίδιο σοβαρές στοματογναθικές ανωμαλίες.

Γι’ αυτό οι γονείς θα πρέπει να επιμένουν στη χρήση της και όχι να την αποφεύγουν.

Πότε πρέπει να σταματήσει η χρησιμοποίηση της πιπίλας ;

• Η χρησιμοποίηση τόσο της πιπίλας όσο και της συνήθειας του δακτύλου θα πρέπει να σταματήσει πριν την ηλικία των 4 ετών. Έτσι, τυχόν παραμορφώσεις των δοντιών ή των γνάθων θα προλάβουν να διορθωθούν από μόνες τους με το χρόνο. Αντίθετα, αν η συνήθεια αυτή παραταθεί μετά το 4ο έτος, όπως συμβαίνει με το θηλασμό του δακτύλου, οι παραμορφώσεις κινδυνεύουν να γίνουν μόνιμες και η επιδιόρθωσή τους δύσκολη.
• Στις περιπτώσεις αυτές ο πλέον κατάλληλος για να συμβουλευτείτε είναι ο Παιδοδοντίατρός σας, ο οποίος θα σας δώσει οδηγίες σχετικά με τους τρόπους θεραπείας και διακοπής των συνηθειών αυτών.

Πώς πρέπει να είναι μία σωστή πιπίλα;

• Το μέγεθος της πιπίλας πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να μη χωράει ολόκληρη στο στόμα του παιδιού.
• Η θηλή πρέπει να είναι μαλακή με λεπτό και ευλύγιστο αυχένα. Το σχήμα της πρέπει να είναι ανατομικά συμμετρικό, για να είναι πάντα σωστά τοποθετημένη στο στόμα του μωρού.
• Η προστατευτική ασπίδα πρέπει να έχει κατάλληλη καμπυλότητα για να εφαρμόζει ικανοποιητικά στην περιοχή των χειλιών και να έχει πολλές και μεγάλες τρύπες αερισμού, ώστε να μην ερεθίζεται το δέρμα γύρω από τα χείλη.
• Επίσης, να είναι έτσι κατασκευασμένη, ώστε να είναι εντελώς αδύνατη η αποσυναρμολόγησή της από ένα παιδί.
• Τέλος, η στήριξη της με κορδέλα γύρω από το λαιμό του μωρού απαγορεύεται αυστηρά διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πνιγμού.

Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία